یادداشتی از سینما / نقد و نظری به فیلم «زن وبچه » ساخته «سعید روستایی»

نقد و بررسی فیلم «زن وبچه » ساخته «سعید روستایی» که چالش های یک مادر تنها را در جامعه مردسالار با نابرابری ها و فشارهای اجتماعی به تصویر میکشد

فیلم «زن و بچه» ساخته سعید روستایی که این روزها در سینما اکران میشود فیلم درام اجتماعی است که داستان مهناز، پرستار ۴۵ ساله و بیوه را روایت میکند. مهناز مادر دو فرزند است، پسر نوجوانی به نام علیار و دختری کوچک. او درآستانه نامزدی با حمید، راننده آمبولانس، قرار دارد اما با مشکلات زیادی روبرو میشود، از جمله اخراج پسرش از مدرسه و تنش های خانوادگی که به بحران های عاطفی و در نهایت حوادث تلخ ختم می شود.

فیلم به چالش های یک مادر تنها در جامعه مردسالار و برخوردهایش با نابرابری ها و فشارهای اجتماعی میپردازد.

این فیلم با حال و هوای تراژیک، رفتار پیچیده شخصیت مهناز را به تصویر میکشد که پس از حادثه های غیر منتظره، به تصمیمات بحرانی و حتی خشونت آمیز می رسد.

تمرکز بر قدرت و چالش زنان در مقابله با سیستم های ناعادلانه دارد و نشان می دهد چگونه سعی در بهبود شرایط زندگی می تواند به پیچیدگی های بیشتری منجر شود.

این فیلم که با بازی پریناز ایزدیار و پیمان معادی اکران شده ، در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ به نمایش درآمد و با استقبال و توجه منتقدان مواجه شد.

فضای فیلم تلخ و طنینی از نقد اجتماعی دارد که مخاطب را به تفکر درباره مسائل زنان و خانواده در جامعه ایرانی وا می دارد.

مخاطبان فیلم «زن و بچه» بیشترکسانی هستند که دوستدار فیلم های اجتماعی وفیلم هایی با موضوعات واقعی، تلخ و انسانی؛ درباره زندگی زنان و خانواده .

این فیلم داستان زن بیوه ای را روایت میکند که با مشکلات تربیت فرزند سرکش و نابرابریهای اجتماعی مواجه است و از نگاه های واقع گرا و دردناک نسبت به زندگی مادران تنها و جامعه امروز ایران برخوردار است.

فیلم «زن و بچه»واقع گرایانه وعمیق، بدون قضاوت کردن ، به موضوع های اجتماعی مهمی مثل تنهایی مادران، قضاوت های اجتماعی، تربیت فرزندان بدون پشتیبانی مردانه و نابرابری های اجتماعی میپردازد.

نقدها درباره این فیلم متفاوت است: برخی آن را اثری شجاعانه، انسانی و واقع گرایانه می دانند که با بازی های بسیار واقعی و روایت جذاب که تجربه های عمیق از زندگی واقعی را ارائه می دهد.

در مقابل برخی از منتقدان؛ این فیلم را فاقد انسجام و موضع روشن، با روایتی پر از ناسازگاری و لحظاتی غیرمنطقی می دانند؛ به ویژه در نمایش خشم و واکنش های غیرعقلانی شخصیت مهناز، که نتیجه ان باعث وحشت و تنهایی بیشتر او می شود.

از نظر بازیگری، پریناز ایزدیار در نقش مهناز تحسین شده و خودش این اجرا را یکی از بهترین اجراهایش معرفی کرده است ، چرا که فروپاشی درونی و تحول شخصیت را به خوبی نشان میدهد.

فیلم «زن و بچه» در مقایسه با آثار قبلی سعید روستایی، خصوصاً «ابد و یک روز» و «برادران لیلا»، از نظر روایت و تاثیرگذاری نتوانسته به همان عمق و اصالت برسد. روستایی در «زن و بچه» همچنان بر محوریت زنان و قدرت آنها در مواجهه با بحران ها تأکید دارد؛ اما روایت این فیلم نسبت به آثار قبلی مبهم تر و شخصیت پردازی ان سطحی تر است.

در حالی که آثار پیشین او با سبک سینمایی خاص و انسانی عمیق، میان فرهنگ شرق و غرب ارتباط برقرار می کردند.

«زن و بچه» بیشتر به فیلم هایی با سبک هالیوودی نزدیک است و به دلیل شخصیت های غیرمنطقی و روایت پیچیده، مخاطب ممکن است دچار سردرگمی و فقدان ارتباط با داستان شود.

به طور کلی فیلم «زن و بچه»؛ فیلمی است که تماشاگر را به فکر فرو میبرد و به عنوان نمایی از زندگی زنان در جامعه امروز ایران مورد توجه قرار گرفته است، اگر چه نقدهایی نسبت به لحن و برخی انتخاب های داستانی آن نیز وجود دارد.

به طور خلاصه، «زن و بچه» تلاشی است برای تکرار فرمول موفق روستایی اما نه با همان اصالت و تاثیرگذاری گذشته و مخاطب دراین فیلم با فضای تیره و شخصیت های عصبی مواجه است اما فاقد عمق و واقع نمایی قوی نسبت به آثار پیشین.

اگر فیلم های اجتماعی با موضوعات زنان و خانواده برای شما اهمیت دارد، تماشای «زن و بچه» تجربه ارزشمندی محسوب می شود.

نویسنده : فاطمه‌ استادحسینی



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *