به گزارش سازش خبر کمتر از دَه ماهِ دیگر به انتخابات مجلس شوراى اسلامى مانده است که از هم اکنون صحبتهایی از حضورِ افرادِ مختلف مطرح میشود و تمایل به حضورِ افرادى خاص از چند سالِ قبل مطرح و حتمى است اما در خصوص ملانورى با اما و اگرها و ملاحظاتى روبرو است چراکه وى حائز سمتهاى مهمى مانند استاندارى بوده که از حیثِ ادارى جایگاهى بالاتر از نمایندگى مجلس بوده و هم اکنون نیز معاون سازمانِ شهرداریها و دهیارى هاى کشور است.
اگرچه استعفا از سمتهایى مانندِ شهردارى یا عضویت شوراى شهر یا ریاست یک اداره کوچک براى کاندیداتورى مجلس، امرى طبیعى و معمول است اما اینکه شخصى بخواهد با استعفا از یک سمتِ ادارى مهم، کاندیداى مجلس شود، امرى قابل تامل است که حضورِ ملانورى را در انتخابات غیر محتمل جلوه مى داد.
اما اگر ملانورى قصدِ شرکت در انتخابات را نداشت، دلیل اینهمه جلسه و دیدارِ در چند ماه اخیر با شخصیتهاى مهم سیاسى و تاثیرگذار چه مى تواند باشد؟
از آنجا که تا کنون این جلسات به طور تبلیغاتى پوشش داده نشده و بعضى از جلسات وى در تهران و خصوصى بوده است، این فرضیه به وجود مى آید که ملانورى میخواهد جریانسازى کرده و تعدادى رجالِ موثرِ سیاسى با معروفینِ محلى را براى یک امرِ واحد متحد کرده و بر روى شخص یا اشخاصى خاص براى کاندیداتورى مجلس از حوزه رفسنجان و شاید کرمان یا بعضى حوزه هاى انتخاباتى خراسان جنوبى، به اجماع برساند و یا اینکه باتوجه به سوابقِ اخیرِ مدیریت هاى عالى در تهران، اصلاً شخصاً قصدِ کاندیداتورى از تهران را داشته باشد.

اما از طرفى با توجه به ارتباطِ نزدیک ملانورى با اهالى رفسنجان و انار و حضور سابقش به عنوانِ فرماندار و بخشدار و شناختى متقابل که از این مناطق دارد، فرضیه دومى ایجاد مى شود و ممکن است دل به دریا زده و خودش را به عنوان کاندیدا از رفسنجان و اَنار وارد رقابتِ انتخاباتى نماید.
البته اگر تا پایانِ مهلت استعفاهاى انتخاباتى یعنى تا اواخر خرداد صبر کنیم این مسئله روشن تر شده و اگر استعفا دهد، فرضیه دوم قوت پیدا مى کند که البته بازهم محل و حوزه انتخاباتى او را مشخص نکرده و ممکن است کاندیداتورى وى از رفسنجان و انار یا تهران و یا حتى شهرهاى خراسانِ جنوبى که استاندارش بوده، باشد.